تولید انرژیهای جایگزین جزو اولویتهای ژاپن است، و سیاستِ انرژی یکی از مسائل کلیدی در نشستِ ماه مه سرانِ ۷ کشور صنعتی در هیروشیما خواهد بود.
هدف ژاپن آن است که تا سال ۲۰۳۰ بتواند ۳۶ تا ۳۸ درصد از انرژی خود را از منابع تجدیدپذیر تأمین کند و انتشار آلایندههای کربنی را به یاری فناوریهای پیشرفته تا ۴۶ درصد کاهش دهد. توربینهای بادی شناور در دریا آکیتا نخستین نیروگاه عظیم بادی و شناور ژاپن است که در جزیرهٔ گوتو واقع در استان ناکازاکی ساخته شده و از سال ۲۰۲۴ به مرحلهٔ عملیاتی میرسد. ژاپنیها برای تولید برق، باتوجه به عوارض طبیعی، هم از توربینهای شناور روی آب استفاده میکنند و هم از توربینهای سوارشده روی کف دریا.
کی اوشیگامی، مدیر اجرایی پروژهٔ توربینهای بادی شناور گوتو دراینباره میگوید: «توربینهای ثابت باید با نوعی پیریزی به کف دریا متصل شوند و توربینهای شناور به زنجیر متصلاند، و درنتیجه تحت تأثیر حرکت کف دریا نیستند و دربرابر زلزله مقاوماند.» چالش سازههای شناور مقاومبودن دربرابر امواج و توفانهاست، بنابراین در ساخت مکانیزمهای نگهدارندهٔ آنها از دانش و فناوری کشتیسازی استفاده شده تا تکانهها به حداقل برسد.
پرفسور تاکیشی ایشیهارا یکی از معروفترین مهندسانی است که در زمینهٔ سنجش خطر باد و توفان کار میکند. او میگوید: «در ژاپن از یک سو توفانهای سهمگین داریم و از سوی دیگر بادهای معمول چندان قوی نیست. پس باید این دو مشکل را همزمان حل کرد. یکی از راهها آن است که بالهها را بلندتر و باریکتر کنیم تا توان تولید ژنراتور افزایش بیابد. فناوری فیبر کربنِ ژاپن امکان تولید بالههای بسیار بلند و نازک و درعینحال قوی را میدهد.» ساخت کشتی و مخزن ویژهٔ انتقال هیدروژن مایع هیدروژن یکی دیگر از منابعِ تولیدِ انرژی سبز است، و ژاپن که در سال ۲۰۱۷ راهبردِ استفاده از هیدروژن را درپیش گرفته، پیشرو این کار در جهان بهشمار میرود.
امروز نخستین کشتی حمل هیدروژن مایع در جهان در بندر کوبه ژاپن مستقر است. این کشور اکنون هدف بلندپروازانهٔ دیگری دارد و میخواهد ذخیرهٔ سالانهٔ هیدروژنش را تا سال ۲۰۴۰ به ۱۲ میلیون تن برساند. هیدروژن تولیدشده در استرالیا که در دمای منفی ۲۵۳ درجه مایع میشود، از راه دریا به ژاپن میرسد. از زمان راهاندازی پروژه در سال ۲۰۲۱ تاکنون، این محموله دو بار به ژاپن رسیده است. شرکت صنایع سنگین کاوازاکی چرخهٔ کامل تولید انرژی از سوخت هیدروژن را در بندر کوبه راهاندازی کرده و انرژی گرمایی و الکتریکی برای شهر فراهم میکند. اما برای استفادهٔ دائم از این سوخت بهعنوان منبع انرژی باید از هزینهها کاست.
شیگهرو یاماموتو، سرپرست این پروژه میگوید: «انتقال هیدروژن در حجم زیاد هزینهٔ استفاده از آن را کاهش میدهد، و برای رساندن هزینه به سطح هزینهٔ سوخت فسیلی یا کمتر از آن، باید واردات را توسعه داد. برای رسیدن به این هدف کشتی و مخزن بزرگ لازم است، و ما میخواهیم زیرساختِ بهرهبرداری تجاری توسعه بدهیم.» برنامهٔ بعدی ژاپن تهیهٔ مخزنی با گنجایش ۱۰۰ برابر ظرفیتِ مخازن کنونی است. ژاپن با تمرکز بر نوآوری، در استفاده از انرژیهای پاک پیشرو بوده، و پیوسته به اهداف خود در زمینهٔ تغییرات آبوهوایی نزدیکتر میشود.